De haan kraaide voor de derde maal … De Vlaamse regering bereikte voor de derde maal een stikstofakkoord.
Glunderende gezichten en met een eendrachtige stem werd het akkoord bejubeld.
Geen enkel bedrijf zou moeten stoppen. De rode bedrijven kunnen blijven bestaan. Vergunningen kunnen opnieuw aangevraagd worden en we gooien er een smak geld tegen aan: 3.6 miljard tot 2030 waarvan 2.35 miljard moet beslist worden door de volgende regering. Het is kopen met iemand anders geld. 65% van het voorziene budget moet beslist en besteed worden door de volgende regering.
Talrijke zegswijzen uit het leven ontstaan zijn van toepassing. Als de vos de passie spreekt, boer pas op je ganzen, een wortel voorhouden, de ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen, een kat in de zak, enz.
Argwanend nemen we acte van het akkoord.
Bestaande autonome familiale veeteeltbedrijven kunnen blijven bestaan mits ze zwaar investeren in onrealistische en onhaalbare investeringen of de veestapel afbouwen.
Gelet op de realiseerbare marges in de veehouderij en rekening houdend met de inflatie is de investeringslast niet financierbaar zowel door eigen middelen als door kredieten. Zelfs een geringe afbouw van de veestapel kan de inflatiekost niet compenseren.
Het effect kan je raden.
Veeteeltbedrijven die ingebed zijn, een ander woord voor overgenomen zijn, binnen een agro-industriële groep die voldoende kapitaalkrachtig is om de investeringen te financieren en om de kosten voor een passende beoordeling, een impactscore, een milieueffectenrapport, een vergunningsaanvraag en overname van rechten via het extern salderen te dragen kunnen blijven exploiteren. De autonome familiale bedrijven kunnen dit niet en als ze het zouden kunnen moet je goed gek zijn om je geld te riskeren in een juridisch onzeker kader en een toetsing aan subjectieve beoordelingen.
Het is pervers, om de achteruitgang van de biodiversiteit tot stilstand te brengen is de uitbouw van de industriële landbouw de oplossing.
Het doet ons denken aan de grondstroom van de gele hesjes actie: “Het heeft geen zin te palaveren over het einde van de planeet als wij het einde van de maand niet halen”.
