22 nov Respect is van alle tijden …

Tijdens de diverse discussies, studiedagen en netwerkmomenten valt menig maal het woord “respect”.

Er is te weinig respect voor het werk, de zekerheid en de kwaliteit die de agrarische ondernemer dagelijks presteert en levert.

Welk de oorzaak is van dit gebrek aan respect en hoe dit gebrek verstrengeld is door heen de maatschappij en/of de agrarische sector in vergelijking met de andere sectoren en actoren meer of minder is bedeeld binnen een gemeenschap, is stof voor de academici.

Wat we wel weten is dat “respect” en het al dan niet toe-eigenen ervan iets is van alle tijden.

Het onrecht wordt knap visueel en achterliggend ten berde gebracht in en door de werken van de kunstenaar Emile Claus.

Emile Claus werd in 1849 geboren in Sint-Eloois-Vijve, en na zijn huwelijk in 1886 met Charlotte Dufaux vestigde hij zich definitief in Astene, nu deelgemeente van Deinze.

Weinig kunstenaars van zijn generatie in binnen- en buitenland hebben een vergelijkbaar inlevingsvermogen voor het landelijke leven aan de dag gelegd als Emile Claus.

Zijn schilderijen beklijven precies omdat ze het harmonische samenleven van mens, dier en natuur zo treffend in beeld brengen.

Of het nu meisjes op weg naar school betreft, een schijnbare ontmoeting met een groep kuddewachters op een schaduwrijke landweg, het angstaanjagende moment van koeien bij de oversteek van de rivier tussen stal en grasland, rustende arbeiders tijdens hun middagpauze, vlaswerkers onder de loden zon tijdens de oogst, arenlezers die de schamele oogstresten oprapen, dieren in een boomgaard: steeds weet de kunstenaar de boodschap kernachtig te vatten en waarachtig in beeld te brengen.

Bij het zien van deze schilderijen kan moeilijk ontkend worden dat Claus een uitgesproken empathie voor de landelijke samenleving had. In tegenstelling tot tal van tijdgenoten is er bij hem geen neerbuigende afstandelijkheid te bespeuren. Wat hem uniek maakt, is het oprechte vermogen om zich in te leven in een biotoop die hij door en door kent en die steeds de zijne is gebleven – hoewel hijzelf ondertussen flink is geklommen op de sociale ladder.

De tentoonstelling loopt nog tot zondag 26 januari 2025.
Mudel, Lucien Matthyslaan 3-5, 9800 Deinze.
Meer info op mudel.be