29 aug Verdeel en Heers
Als het van de Europese Commissie afhangt, moet het toekomstige gemeenschappelijke landbouwbeleid (GLB) het met 22 procent minder stellen.
De agrarische ondernemer is best geplaatst om te weten dat je een euro maar één keer kunt uitgeven. De opeenvolgende crisissen, de financiële crisis, corona en Oekraïne hebben een gat in de Europese begroting geslagen die op één of andere manier zal gedicht moeten worden.
Maar moet dit door botweg de hakbijl te zetten in de landbouwbegroting?
Wij menen van niet, Klonk het niet unisono dat de landbouw een strategische sector is binnen het verdedigingsconcept tegen allerhande dreigingen. Is het niet dat er driemaal daags genoten kan worden van de strategische sector aan betaalbare prijzen en hoge kwaliteit?
Dit ontwerp is slechts het begin is van een lang proces. Er dient met een open geest onderhandeld te worden om minstens het nettoresultaat welk terecht komt bij de agrarische ondernemer te behouden. We menen dat er voldoende opportuniteiten zijn in het globale GLB-verhaal om te besparen zonder aan de netto steun van de agrarische ondernemer te raken.
Tevens bedreigend voor onze agrarische ondernemers is dat de Commissie de vertrouwde tweepijlerstructuur in de financiering wil opdoeken en de verdeling van de middelen overlaten aan de lidstaten. Volgens Eurocommissaris van Landbouw Christophe Hansen kunnen Lidstaten, naar gelang de behoefte en de agenda van andere beleidsterreinen, het budget nog verhogen.
De Lidstaten zouden, volgens het ontwerp, meer ruimte krijgen om volgens eigen inzichten en beleid het toekomstig GLB in te vullen. Dit staat haaks op de definitie van een Europese strategische sector. Zeker in onze contreien hebben we geen goede ervaring met een regionale interpretatie van het GLB. Zie maar naar de verschillen tussen het Vlaamse en Waalse agrarische beleid, of de afbouw van het rampenfonds.
Onze lamentabele begroting, zowel regionaal als federaal, voorziet geen ruimte om het Europees budget te verhogen. In tegendeel, we vrezen dat het Europese landbouwbudget te onpas zal aangeboord worden om een andere agenda te financieren.
Het beleid waarmee wij hier worden geconfronteerd is opgebouwd op basis van wantrouwen jegens de burger en de ondernemer. De agrarische sector is in onze contreien niet de sterkste partner rond de tafel en kan deels ruggensteun krijgen van haar Europese collega’s. Hebben de Europese boerenacties voor de insteek gezorgd om de uitvoering van het GLB bij de Lidstaten te parkeren. Kan de Europese Landbouwcommissaris voortaan zijn handen in onschuld wassen?