12 apr wolvenstreken
Sinds januari 2018 is de wolf weer aanwezig in Vlaanderen. Het dier, voorzien van een zender, werd overladen met sympathie, kreeg een naam, een website, wolvenkenners werden B.V.’s. Niet veel later maakten we kennis met August, de vriend van Naya. Euforie alom, want binnenkort zouden we eventueel jonge wolfjes mogen verwachten. Ondertussen werden de eerste schapen gedood. Via DNA-onderzoek, om als minister van Justitie jaloers op te zijn, werd zekerheid verkregen over de aanvaller. De eerste schadeclaims werden ingediend. De commentaren waren alweer in de trend van “boeren en geld”.
Na de everzwijnen zorgen de wolven voor schade en onrust.
Beide dossiers vertonen gelijklopende eigenschappen.
- Het is verdomd moeilijk om een schadeloosstelling te bekomen. De procedure is te zwaar en de bewijslast ligt volledig bij de schadelijder.
- Van de schadelijder wordt verwacht dat er afdoende preventieve maatregelen zijn genomen.
- Het pragmatisme bij de natuurbewegingen is afwezig. Je kunt het als natuurbeweging niet maken om goedkeurend of oogluikend, een bestrijdingsplan goed te keuren of te dogen.
- De politiek behoedt zich om te sterk de belangen van de schadelijders te behartigen. Er zijn tenslotte meer kiezers die houden van dieren, dan kiezers die leven van het houden van dieren.
- De economische impact van de Afrikaanse varkenspest, beweegt de Overheid om ingrijpende maatregelen te nemen.
De meest intensieve samenwerking tussen natuur en landbouw zijn de beheersovereenkomsten met schapenhouders-herders om grote delen van natuurgebieden, natuurlijke graslanden en dijken te begrazen. De schapenhouders in kwestie staan met de rug tegen de muur. Het is praktisch niet uitvoerbaar om de volledige begrazingsgebieden af te zetten met wolvenafsluitingen. Tevens is het niet mogelijk om dagelijks de schapen in beschutte nachtverblijven onder te brengen. Ook de hoogfrequentie halsbanden brengen geen soelaas, aangezien de herdershonden er last van hebben.
Landbouw heeft de laatste decennia keuzes moeten maken. Moeilijke keuzes die niet steeds in dank werden aanvaard.
Nu staat natuur voor de keuze.
Kiest men voor een model, dat toelaat dat natuurgebieden op een natuur- en milieuvriendelijke wijze kunnen ontwikkeld worden, waar landbouw en natuur mogen samenwerken en waar de belastingbetaler, onbevreesd, kan genieten van rust en de natuurlijke wonderen.
Of kiest natuur voor het conflictmodel waar enkel geprivilegieerd lieden toegang hebben tot de natuur, er dure plannen worden opgesteld en de belastingbetaler deze moet financieren.
Wij kiezen voor het eerste.