Eindstation

Zonder dwarsliggers kan de trein niet vooruit gaan” was het adagio van Ignas Van de Walle. Ignas was een dwarsligger en zijn trein heeft de eindbestemming bereikt.

Gedreven door zijn overtuiging dat de familiale, zelfstandige landbouwer nood had aan een onafhankelijke boerenvakbond, heeft hem er in de jaren ’80 toe gebracht om samen met gelijkgezinden het Vlaams Agrarisch Centrum (VAC) op te richten.

Het was voor Ignas knokken en vechten om het VAC een plaats te geven binnen het conformistisch landbouwbestel. Wars van alle moeilijkheden, zelfs tegenkantingen, zette hij koppig door om het VAC te brengen waar het zich nu bevindt. Een onafhankelijke landbouworganisatie dat enkel door de eigen dienstverlening en lidmaatschap wordt gefinancierd en slechts één agendapunt heeft: de belangen van de agrarische ondernemer behartigen. Waarschijnlijk een uniek gegeven in Europa.

Ignas bracht vele uren door bij de Administraties en allerlei parlementaire commissies om zijn ideeëngoed en dat van het VAC naar voor te brengen. Jammer genoeg waren de geesten in ‘Brussel’ lange tijd niet rijp voor zijn visie omtrent onafhankelijke gezinslandbouw. De nalatenschap van Ignas is echter niet te onderschatten en zijn doorzettingskracht is niet voor niets geweest. Het artikel “er gebeuren gezinsdrama’s” over de huidige generatie Vlaamse boeren (Knack, 23 februari 2022), illustreert dat Ignas het steeds bij het rechte eind had enerzijds en de noodzaak dat het VAC een alternatief in het landbouwdebat wil en moet zijn, anderzijds.

Hoe koppig en standvastig hij de VAC-lijn ook bewaakte, des te opener was Ignas voor creatieve en positieve ideeën.

Jonge, getalenteerde mensen kregen van Ignas de kans om de agrarische sector en haar uitdagingen te ontdekken. Hij creëerde binnen het VAC een kader waar men zich als werknemer, maar zeker ook als persoon kon ontwikkelen. Existentiële vragen werden niet uit de weg gegaan. Hij was misschien niet gul met schouderklopjes, maar aan zijn gezicht kon je zien dat het goed was.

Ignas was een vechter op vele vlakken. Zijn leven lang heeft hij gestreden tegen de uitbreiding van het Schipdonkkanaal. Hij mag erin berusten dat het goed komt met het kanaal. De laatste berichten zijn dat de plannen voor de uitbreiding definitief worden opgeborgen.

Op zakelijk vlak heeft hij diverse moeilijkheden overwonnen. Zijn standvastigheid en doorzettingsvermogen hielpen hem steeds om de uitdagingen aan te gaan.

De laatste jaren nam hij berustend meer afstand van het actieve gebeuren binnen het VAC. Hij zag van ver dat het goed was. Helaas, een ongeval belemmerde hem om nog ten volle te kunnen genieten van zijn bedrijf en familie.

Ignas was voor ons niet alleen een dwarsligger, maar het ganse spoor dat ons vooruit bracht en naar het juiste doel leidde. Ignas, we zullen er voor zorgen dat dit niet het eindstation is, maar we zullen uw gedachtengoed verder vorm blijven geven.

Namens het bestuur, de medewerkers, sympathisanten en alle boeren, alvast een dikke merci.

Ignas, je mag eindelijk rusten.

Door talrijke mooie herinneringen gesterkt moeten we afscheid nemen.

Ignas Van de Walle, Zomergem, 14 juni 1936 – 25 februari 2022