22 dec Kwikkel kwakkel
Het stikstofakkoord of officieel “Amendement op het voorstel van decreet van Wilfried Vandaele, Willem-Frederik Schiltz, Bart De Wever en Tom Ongena over de programmatische aanpak stikstof” is sinds 12 december ingediend in het Vlaams parlement en het advies van de Raad van State werd ontvangen op 18 december. De inhoud van het advies is ons bij het ter perse gaan nog niet gekend. Het amendement telt 259 bladzijden.
We hebben geen glazen bol om te kijken naar het verdere verloop. Ons politiek bestel indachtig, lees particratie, hebben we een sterk vermoeden dat dit amendement zal worden goedgekeurd. De politiek komt er niet zonder kleerscheuren uit, maar liever dit gestemd dan zonder kleren naar de kiezer te stappen.
Hier past het citaat van Charles-Joseph Prins de Ligne, Belgisch prins, schrijver en veldmaarschalk 1735-1814 “Sommige mensen zijn zo ijdel, dat ze de voorkeur geven aan een ramp die ze zelf voorspellen, boven een geluk dat ze niet zagen aankomen.”
De agrarische ondernemer zit met dit stikstofakkoord in zijn maag. Het akkoord is geheid voer voor allerhande juridische veldslagen.
De actoren uit de milieuhoek, die het zich financieel kunnen permitteren om belastinggeld te spenderen aan juridische procedures zullen niet nalaten dit ook effectief te doen.
Zorgwekkend is de zinsnede “De Vlaamse Regering kan nadere regels bepalen …“
Het is voornamelijk in de uitvoering dat “de nadere regels” worden toegepast. Nadere regels die ons en de volksvertegenwoordigers onbekend zijn, doch die dikwijls een zware impact hebben op de uitvoering te velde. Nadere regels die in het overleg worden besproken en moeilijk te verbeteren zijn gelet op het decretaal karakter.
Zoals het verleden heeft bewezen, nadere regels of uitvoeringsbesluiten resulteren in een omgekeerd effect dan oorspronkelijk de bedoelde.