Onbehagen

Terecht hecht minister Crevits en het departement Landbouw&Visserij groot belang aan het “welbevinden” van de agrarische ondernemers en familieleden. Het item welbevinden heeft een centrale plaats gekregen op de website van het departement.

We citeren een positieve insteek van de tekst: Goed gevoel werkt beter! Wanneer mensen zich goed voelen, geeft dit vaak een boost en presteert men ook beter. Ondernemerschap en de eigen persoon, met gevoelens en gedachten, zijn immers onafscheidelijk.

Wij kunnen, door onze intensieve contacten met de agrarische ondernemers de laatste weken, getuigen: het gevoel van onbehagen is exponentieel gestegen. Zowel de “tijdelijke” vergunningenstop en zeker het vermaledijde kunstmeststofregister is er debet aan.

Het kunstmeststofregister wordt door de agrarische ondernemers ervaren als een zoveelste administratieve over”-last, ontstaan uit het brein van mensen, wellicht goed bedoeld, die geen voeling hebben met de praktijk.

Het is onaanvaardbaar dat agrarische ondernemers, en bekijk het als een werkwoord – in de piek van de veldwerkzaamheden – binnen 7 of 30 dagen, al naargelang de situatie, een correcte registratie moeten doen op het digitaal loket.

Schieten met een kanon op een mug!

In het persbericht op VILT van 30 maart 2021 lezen we: Uit cijfers van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) bleek immers dat een kwart van de gecontroleerde landbouwers minder dan 80 procent van de gebruikte hoeveelheid kunstmest doorgeeft aan de overheid.

Deze zinsnede vergoelijkt de invoering van het register want er is een gigantisch probleem.

Echter, de zinsnede is een letterlijk citaat uit het mestrapport 2020 blz. 145 waar we lezen: Bij een administratief nazicht heeft de Mestbank bij 7 kunstmesthandelaars de verkoopgegevens van kunstmest aan landbouwers in 2018 opgevraagd. Deze gegevens werden vergeleken met de aangifte van de ongeveer 600 betrokken landbouwers voor productiejaar 2018. Uit het nazicht blijkt dat een kwart van de gecontroleerde landbouwers minder dan 80% van de gebruikte hoeveelheid kunstmest aangeeft bij het Mestbank.

Dus bij een gerichte controle op basis van een risicoanalyse stelt men dat bij 25% van de landbouwers er een onder aangifte is van meer dan 20%.

Werkelijk, is dit de reden om iedere agrarische ondernemer op te zadelen met alweer een administratieve last en kost?

Kan men het resultaat van een controle op 600 bedrijven extrapoleren naar 34617 aangiftes? Een peiling naar de kiesintenties van de burger is betrouwbaarder.

Woorden wekken maar voorbeelden strekken

Het VAC heeft altijd aangedrongen om de agrarische ondernemers die het goed doen positief te benaderen. De positieve houding met de daaraan verbonden “voordelen” stimuleert de anderen om het ook beter te doen. De positieve houding resulteert in een beter effect dan lasten en boetes.

Een deel van een positieve benadering vinden we terug in de gebiedstypes 0 en 1. Wij gingen ervan uit dat agrarische ondernemingen gelegen in gebiedstype 0 en 1 kunnen genieten van een soepeler registratieplicht.

Neen dus, zelfs deze agrarische ondernemingen moeten een vrijstelling voor de maatregelen aanvragen aan de mestbank. Kafka in de zaal?

Minister Crevits heeft in het kader van de EIP-projecten 2021 subsidie voorzien van maximaal €75 000 per project dat aandacht heeft voor het welbevinden.

Vergader een namiddag met de Vlaamse Regering en past het BVR van 21 maart aan zodat het werkbaar wordt voor de agrarische ondernemer.

Dit kost geen geld, je kan de subsidie gebruiken voor doelmatiger doeleinden en je geeft een boost aan het welbevinden.

Helaas …