14 apr (Schijn)-absolutisme
Met absolutisme wordt de regeringsvorm bedoeld waarin een persoon, vaak een vorst of koning, de volledig macht in handen heeft en geen verantwoording schuldig is tegenover zijn onderdanen of een parlement. Onder koning Lodewijk XIV van Frankrijk (1638-1715) bereikte het absolutisme zijn hoogtepunt. Het einde werd ingeluid door de ontevredenheid van het volk.
De panoreportage van 5 april “(over)leven met de wolf” verwoordde zeer verhelderend de zorgen van de veehouders, particulier en professioneel en de bewoners van het kerngebied.
De aanwezigheid van de wolf polariseert, zoveel is duidelijk. De meningen, standpunten en conclusies van de professionele veehouders was onderbouwd en geargumenteerd.
Dit in tegenstelling tot het wederwoord van ANB en welkomwolf.
Beiden beroepen zich op de absolute Europese bescherming van de wolf. Een soort absolutisme dat een vrijgeleide biedt om niet of terzijde een antwoord te geven op de pertinente vragen en dit te overgieten met een laag arrogantie.
Inmiddels zwelt de kritiek en onrust over het Europees natuurherstelplan aan.
Het doel is om tegen 2030 voor ten minste 20 procent van de land- en zeegebieden maatregelen voor natuurherstel in te voeren. Tegen 2050 moet dat geleidelijk uitgebreid worden tot alle ecosystemen die herstel behoeven.
De verordening verplicht de lidstaten om nationale natuurherstelplannen op te stellen. De impact op het huidige economische weefsel op het buitengebied, zeg maar landbouw is gigantisch. Het volk op het platteland mort en is ontevreden. Allerlei Europese regelgeving wordt als absoluut ervaren en wordt door de voorstanders als absoluut gebruikt.
Het drijft, gelukkig in ons democratisch bestel, onze verkozenen des volks tot het plaatsen van vraagtekens bij de voorliggende plannen. Dit in de hoop om het extremisme de wind uit de zeilen te halen en het draagvlak voor een coherent ecologisch-economisch weefsel te versterken.
Op meerdere vlakken zien we jammer genoeg het tegenovergestelde, zoals er vrees is voor de impact van de nationale parken of het begerig oog van de extremisten op het platteland.